benim eski esim 13-14 yasından beri asıkmıs bana. tenefuslerde filan gelirdi ne zaman yalnız gorse beni, ben tatlı sert terslerdim.
23 yasnda fransa da kavustuk, adını koyduk okurken, 30 yasında da evlendik.
ilk evlendigimizde "senle benle evlenerek hayattaki en buyuk hayalimi gercege donusturdun, hep oyle hayrandım ki sana.." diyordu.
bosandık, arkamdan bipolar karıdan kurtuldum diyormus.
gordugunuz uzere insanları cogu ayrıldıktan sonra bes para etmez, bu genelde boyledir, ama guzel anıların hatrına sevmeye devam ederiz.
benimki daha farklı bi yontem izledi.
ilk tanıstıgımızda bipolar olan bir cift sevgilinin nasıl dunyayı gezip andrenalin dolu seyler yaptıgını anlattı iki zırdeli olarak. -kendisi de border-
ben o zaman bipolarlıgı bile sevdim:)
