elif safak der ki ben babanemden etrafına halka cizilen siillerin kurudugunu ogrendim. yani bir cember icine almak kurutur. hamam da bile rahat edemem, illa ki kapı acık olacak, cıkmasam bile cıkabilme ihtimalimi bilicem.
topal tavsanlar birbirini tanır. koksuzdurler ama aslında birbirlerine baglıdırlar. arjantinli bir yazarın yazdıgı kitapta bir turk kendini bulabilir, uruguaylı bir siirde bir turk duygulanabilir.
kendimi en yakın hissettigim agac tuba agacıdır. koksuzdur ama alabildigine kokludur. havada durur.
tum aidiyetsiz, ozgur ruhlu sehir efsanelerine sevgiyle:) kalp.
