madem tartışılması gereken sosyolojik bir konu, ayrı bir başlık açmakta fayda var. bu filmleri beğenerek izleyen insanları küçümsemenin sebebi nedir, izleyenler neden bazı kesimlerce acımasızca aşağılanmaktadır. sadece ivedik serisi için değil, rakip olarak gösterilen komedi filmleri de konuya dahil edilebilir.
önce açık fikrimizi söyleyelim. bu filmlerin hayranı olanların beğenmeyenlerin eleştirilerine yönelik entryleri recep ivedik karakterinden daha komik. "arog sanki daha komikti", "siz de mr bean'e gülüyonuz, ne olmuş", "sanat filmi beklemiyoduk zaten" türü saçma salak savunmalar. tıpkı akp'yi eleştiren yazarların gerizekalı bir anlayışla chp'li olarak değerlendirilmeleri. ya da islamı eleştirenlerin hemen ateist olarak değerlendirilmeleri gibi.sığ olmanın en uç örnekleri yani.
serinin ilk filmini tv den izlemedim. kahkaha atacak hiç bir sahne yoktu. fakat filmin başlarında bir kaç sahnede "hehhehhe" ettiğim oldu. ama otele geldiğinden itibaren, hele o iğrenç ötesi otel müdürü karakteri ortaya çıktığından itibaren dayanacak gücüm kalmadı ve izlemekten vazgeçtim.
filmdeki espiriler günlük hayatımızda duyduğumuz, gördüğümüz, ya da bizzat kendimizin ürettiği espirilerin yanından bile geçemiyor. öyleyse insanlar nasıl bunlara gülebiliyor. bu insanlar nasıl bir ortamda yaşıyorlar. çok baskıcı, aşırı disiplinli, hoşgörüsüz aile, iş ve sosyal ortamı hayal ediyorum. ama bu kadar kalabalık bir kitleyi bu dar kalıba sokmak pek mümkün görünmüyor. izleyenlerin hepsi bu kadar odun, bu denli zavallı, bu denli mizah duygusundan yoksun olamaz. bu ancak seksenlerden itibaren başlayan toplumu tektipleştirme, insanları standart ve kolay tarif edilebilir kalıplara sokma çabalarının bir ürünü olabilir diye düşünüyorum. bu da uzman sosyologların konusu zaten.
yine de insanların tercihini bu kadar küçümsememek lazım. sıradan halkın büyük bir çoğunluğu geri zekalıdır zaten. bunlar için de filmler yapılmalı ve çokça yapılmalı. insanları bu şekilde ahıra götürür gibi sinema salonlarına yönlendirmek resmi ideolojinin bir başarısıdır.