insanın içini sımsıcak etmeyen, her tarafından sahtelik akan menem bir sözdür bu. zoraki söylenmesi, amaçsız oluşu insanı ayrı bir boğar
x: sevgili abdürrezzak, bu arkadaşım ayça. ayça bu da abdürrezzak.
ayça: tanıştııııma memnun olduuuuum.
abdürrezzak: niye ki? ben hiç olmadım. bence sen de olma.
ayça: ama ben nezaketeeeen..
e ne olacaktı başka? merhaba de, naber nasılsın de, kazağın güzelmiş de, ama tanıştığıma memnun oldum deme. çünkü külliyen yalan söylüyorsun, beni de söyletip günaha sokuyorsun ayrıca. hele bunun bir de ayrılırken ki versiyonu vardır ki o daha beterdir.
x: sevgili abdürrezzak, biz ayçayla ayrılıyoruz.
abdürrezzak: peki abi görüşürüz iyi bak kendine.
ayça: tanıştıııııma memnun olduuuuum. görüşürüz yineeee.
abdürrezzak: bence görüşmeyelim. zaten ben libyaya gidiyorum bugünden sonra.
ayça: ama ben nezaketeeeen..
hay sana da senin nezaketine de diyesi geliyor insanın. görüşmeyelim allah aşkına, yeter ki uzaklaş benden başka birşey istemiyorum. insanı boğuyorsunuz nezaket diyerek, içine ediyorsunuz samimiyetin. laf olsun diye amaçsız konuşanları sevmiyorum kardeşim ne yapayım.
