çocukken gülhane parkında imza dağıtıyordu bir stantta, kalabalıkları yararak yanına yaklaşmıştım. sonra annema bağırdım, "anneee yüzü ne biçim kırış kırış" diye. ilyas abi de, "kırış kırıştır gülüüüm" diyip gülmüştü.
sonra yıllar sonra, 2 sene falan önce çalıştığım yere bir kongreye katılmak üzere geldi, biraz muhabbet ettik. kahve falan ısmarladım. tatlı adam. sanatçılık tamam da, adam da tatlı yani.
