lermontov'un şiirlerinde genellikle yalnızlık ve bu yalnızlıktan duyulan şikayet dile getirilir. her ne kadar aristokrat tabakanın içinde doğup büyümüş biri olsa da, ruhen insanlarla arasında daima büyük bir boşluk hissettiği aşikar. muhtemelen de hissettiği bu derin yalnızlığı en güzel ifade ettiği şiiri de "yelken"dir.
