Bir süredir, Gülerken bir anda kendimi hıçkıra hıçkıra ağlarken buluyorum. Hiç bu denli duygu karmaşası yaşamamıştım şimdiye dek.
Duyguların arafta kaldığı, neye gülüp neye ağlayacağınızı kontrol edemediğiniz karmaşık ruh hali bu olsa gerek.
Sebebini biliyorum ama korkularımla yüzleşmeye cesaret edecek gücü bir türlü bulamıyorum kendimde. Galiba ben bitmenin, tükenmenin eşiğindeyim arkadaşlar..
Bana Geçmişi hatırlatan ne varsa, müzik anı vb. Yüksek dozda alıp, ruhumu bitkisel hayata sokmaya gidiyorum.
Hayata tutunabilme gayreti içinde olan diğer Yarışmacı arkadaşlara da başarılar bu arada.
sizler saygıyı gerçekten hak ediyosunuz. Öpüldünüz..
