çanakkale şehitliği anıtı 1954 yılında yapıldı.
aslında yapılamadı.
çanakkaleye bir şehit anıtı yapalım düşüncesi çıkması ilk proje 1943 de çıktı. maddi zorluklar vs 1954'e kaldı.
yolsuzluk ve kalitesiz malzeme vs sorunlar yüzünden ertelendi, parasızlıktan yapılamadı ve milliyet gazetesi kampanya bağış düzenlemesiyle anca 1960 yılında açıldı.
atatürk, 18 mart çanakkale zaferinin yıldönümü nedeniyle gelibolu yarımadasındaki şehitliklerin
bulunduğu yerde düzenlenen anma törenine katılıyor.
törene, çanakkale'de savaşan yüzbinlerce asker kaybeden devletlerin temsilcileri de gelmişlerdi. ortalık çelenkten geçilmiyordu.
fransız ve ingiliz meçhul asker anıtlarına çelenkler konulmuş, ulusal, marşlar çalınmış, fakat henüz
bir türk anıtı olmadığından mehmetçik çelenginin konacağı yer konusunda bir duraksama olmuştu.
çanakkale savaşları sırasında düşmana atılan mermilerden meydana getirilmiş piramit şeklinde bir
de türk anıtı vardı ki, zamanla bozulmuş, kalıntıları da kaybolmuştu. atatürk'ün o zamanlar bu anıta çelenk koyarken çekilmiş bir fotoğrafı da harbi umumî mecmuası'nın 1. dünya savaşı dergisi) kapağında yayınlanmıştı.
o günkü törende çelengi koyacak bir yer bulamayınca hemen atatürk'e koştular:
atatürk'e "paşam, bizim çelengi nereye koyalım?" diye sordular.
tarihin en korkunç saldırı ve savaşların yaşandığı ölülerin topluca gömüldüğü, insan parçalarının toplanıp ingiliz avustralyalı fransız hintli türk ayırt edilemediği ve topluca gömüldüğü, savaşın en zor geçtiği alanda, o günleri yaşar gibi dalgın ufka bakan anafartalar kumandanı, kendisinden cevap bekleyen vali, komutan ve beraberindekilere dönüp:
"ürk kanıyla sulanmış bu toprakların her köşesi, bir türk abidesidir. çelengi nereye isterseniz oraya koyun, farketmez..." demiştir.
bir toprağı kutsal yapan, orayı değerli yapan üzerinde dalgalanan bayrak veya dikilmiş anıt-yapı değildir. oraya verilen canlar akıtılan kanlardır.
uzun yazmayım, ne okuyan ne anlayan olacaktır.
yunan sanatçı türk bayrağı atatürk posteri istemedi diye kalkıp türlük atatürkçülük üzerine ahkam kesin...
