bir sabah uyanıyorsunuz, kordon'a yürüyorsunuz; vapurlar satılmış.. denizi çalmış biri.. saat kulesi etrafındaki güvercinler kaçıvermiş.. eve dönüyorsunuz, eliniz gidiyor radyoya. ses yok, müziği de alıp gitmiş biri. konuşmak istiyorsunuz, sesiniz çıkmıyor, sesinizi de alıp gitmiş alçak.. halinize ağlamak istiyorsunuz, "bu kadar mı acizim" diye dövünmek istiyorsunuz.. ağlayışlarınızı, hüzünlerinizi de çalmış biri.. nefes almaya çalışıyorsunuz, nefesleriniz de çalınmış.. gülüşleriniz de.. öpücükleriniz de.. bütün güzelliklerinizin hakkını devralmış, "istediğim zaman veririm" diyor biri.
çok seviyorsunuz.. bunalıyor.
seviyorsunuz, az geliyor..
tekrar çok sevmeyi deniyorsunuz, sıkılıp soğuyor..
doymuyor, mutlu olmuyor..
"istersem ruhunu da alırım, şık bir intihar girişimine ikna ederim seni.. kalbin de benim.."
diyor..
kim?!
"biri" işte canım.. evcilik arkadaşınız. beraber oynadığınız filmin aktörü/aktristi. o olmazsa bitecek ya film, katlanıyorsunuz..
atıyor sonra en şuh kahkahasını..
"korkma" diyor, "bu kadar da kötü değilim.. istersem mutlu ederim. ama dedim ya istersem.."
inadına gerçeklik karşıtı muhtıralar veriyor.. inadına kopartıyor bu dünyadan.. hep mızıkçılığı o yapmayacak ya, bu sefer siz sıkılıyorsunuz.. "pes!" diyorsunuz.. asıyor suratını, "ama aşığız ya hani biz? katlanamıyorsan "şu kadarcık" bir acıya, yeterince aşık değilsin demek ki?!" diyor.
zeytinyağı var ya, aynı onun gibi üste çıkıyor.. nasıl oluyorsa başarıyor da adi..
...
artistliğe de gelemiyor öyle.. seveceksin, hep seveceksin.. durmadan seveceksin.. bir nefeslik mola ver. bitti mi? evet, tekrar, yeniden, tükenmeden seveceksin.. seveceksin, ilk kez atlı karınca görüyormuş gibi.. arada da böyle saçmalayacaksın..
fedakarlıklara girişeceksin,
ben kalktım, ayakta durup yorulma; sen otur yerime.
verme ceketini, titriyorsam üşüdüğümden değil.
elimi de tutma, çok soğuk elim.. üşütmesin seni.
...
"seni seviyorum" diyeceksin..
inanmayacak, dudakların patlayana kadar tekrarlayacaksın..
