metro geldi. normalde son durak olarak kestel yazar, ataevler yazıyordu. neyse, diye düşünsüm, aktarma yapacağız galiba. vagona bindik ve duyuru yapıldı: '' ataevler istasyonu son duraktır, buradan otobüslerle bedava aktarma yapabilirsiniz ''. eyvah ! hala yağmur yağıyor, otobüsler tıklım tıklım, trafik karmakarışık, taksi sırası bile var. ben de ataevler' den beşevler' e doğru yürümeye koyuldum. 45 dakika yürümüştüm ki kamyonetten biri '' acemler' e kadar gidiyorum, istersen bırakayım '' dedi. bol bol cengiz kurtoğlu, nejat alp dinleyip sohbet ederek ve bursa hakkında konuşarak ilerledik. bu arada eski sevgilisinin hoşlandığım bir kızın ablası olduğu ortaya çıktı. suryapı karşısında indim. ilginç bir deneyim oldu.
bursa' da hayatı felce uğratıp trafiği ve metro seferlerini duraklatmış bir olaydı kısacası. benim için ilginç oldu.
