Aşırı toksik bir yöneticim var. işkolik desen işkolik değil ama işten başka bir şey konuşmuyor insanlarla. Stresini bize aşırı geçiriyor. Gerçekten doldum ve patlamak üzereyim. Yarın bire bir yapacağım. Bunu söylesem mi bilmiyorum. Sonunda nanayı da yiyebilirim ama bu psikolojiyi de ilk defa bu kadar yaşıyorum. Meğer ne önemliymiş. Keyfim de yerinde ama yöneticim yokken. Adamın selam vermesi bile bana batmaya başladı. Neyse daha çok yazarım da otobüste zor tutunuyorum. Hadi iyi akşamlar.
