Bakın 2 ay öncesi istanbulda öldürülen öğretmen arkadaşımız için öğretmenler türkiye’nin dört bir yanında iş bırakma eylemine gitti. Ben bizzat meclis bahçesinde bağırıyordum. Belki de ilk kez bu kadar öğretmen bir araya toplanmıştı. Ama kimsenin derdi öğretmene şiddet değildi. Bu kadar örgütlenmemizin sebebi (birbirimize söyleyemesek de) bir göçmen öğrenci tarafından bir öğretmenin öldürülmesi idi. Yani tabandan yukarıya herkes çok muzdarip göçmenlerden. Herkes patlamaya hazır bomba gibi bekliyor. Sonumuz hayrolsun.
