kırmızı elma denince nasıl ki zihindeki imge, çürümüş, kurtlanmış, kararmış, bir lokma ısırılıp mideye indirilmiş sayısız varyantın belirli bir zamandaki durumuna karşılık gelen bir obje değilse...
nasıl ki kırmızı elma zihne ait değişmez, tatsız, kokusuz, tutsuz bir imgeyse.
nasıl ki zihinde tezahür eden elma kelimesinin maddi alemdeki karşılığı, kainatın başlangıcından son anına değin, dünya üzerinde var olmuş tüm elmaların, geçirdikleri tüm değişim ve farklı durumların toplamıysa...
aynı şey ruh için de geçerli. tekil ruh diye bir kavram yok, düşünce, inanç yoluyla birbirinden etkilenen, ve aynı genler tarafından kopyalanan beyinlerde tezahür eden tek bir ruh var.
