ortalama bir zeka seviyeniz varsa (aklı kullanmayı biliyorsanız, aklınızı kiraya vermemişseniz) doğdunuz ülke, içinde yaşadığınız toplum sizin içinizde yaşatıp ifade ettiğiniz kimliğinizi-aidiyet duygusunu belirlemez.
aynı şekilde dininizi din inancınızı da belirleyemez.
yeryüzünde hiçbir ülke, hiçbir toplum, hiçbir iktidar (padişah, kral, başkan, cumhurbaşkanı, meclis, başbakan, bakan, kanun, anayasa) benim içimde hissettiğim yaşattığım dinimi, ırkımı, aidiyet duygumu belirleme hakkı da yoktur, hukuku da yoktur.
örn: yaşadığım türkiye cumhuriyeti benim içimde olan aidiyet (türk-kürt vs) duygumu, din inancımı belirleyemez.
bu ülkede makamı yetkisi görevi ne olursa olsun hiç kimse, hiçbir kurum-yapı bana çıkıp "sen kendini böyle, bu-şu diye hissedeceksin, böyle inanacaksın" deme hakkı da hukuku da yok.
türkiye cumhuriyeti ve bu ülkeyi kim idare ediyorsa kağıt kimlik üzerinde beni bir birey olarak tanımlama yetkisi vardır.
örn: devlet, devleti idaresi kimlik kartıma din inancımı yazar, hatırlayın; eski kimlikte dini islam yazıyordu. bu benim içimde yaşattığım-inandığım dinimi belirlemez, nasıl inanacağımı da belirlemez-tarif edemez.
sonra yeni kimlik kartlarından din inancı belirtilen bölüm kaldırıldı. bu beni dinsiz-ateist yapmadı, din inancı kimlikten çıktı diye beni başka dinden de yapmadı.
aidiyet duygum açısından bu ülkede doğmam beni türk yapmaz. babamın romanya doğumlu olması onu romen-slav yapmaz. kimlik kartımda türkiye cumhuriyeti vatandaşı yazması beni türk yapmaz.
olur ya bu ülke yıkılsa değişse yeni kimlik verilse ve kimlik bilgime anadolu cumhuriyeti yazılsa ve anadolu diye kimliğimi aidiyetimi tanımlasalar benim türk olmamı, içimde türk kimliğimi aidiyet duygumu yok edemezler.
ya da ceketimi alıp bu ülkeden vatandaşlığından çıkıp başka ülke vatandaşı olsam ya da vatansız olmayı seçsem (heimatlos) ya da atılsam-vatandaşlıktan çıkarılsam benim aidiyet duygum türk kimliğim yok olmaz.
vatandaşlık-yurttaşlık, sosyal sorumluluk, bir arada yaşama kültürü vb açısından değil de daha basit örneklemek gerekirse...
devlet denen, devleti idare edenler manav gibidir. devlet-ülkede yaşayan insanlarda bu manavın sattığı-sermayesi olan meyve gibidir.
manav elma ile armutları tezgaha yerleştirip "elma 30 lira" ve "armut 40 lira" yazması gibi malı etiketlemesi devlet-idare gerekliliği olup insanlar tanımlanır.
manav (devlet) elma 30 lira etiketini armuda, armut 40 lire etiketini elmaya koysa elma armut olmaz armut da elma olmaz.
bazı cahiller veya aptallar ya da kötü niyetli insanlar konuyu öyle bir tartışıyor ki bilerek veya bilmeyerek eşyayı tabiatı dışına çıkarıyor. cahiller cennetini yaratmış insanlar eşyayı tabiatı dışına çıkarıp tartıştırdığı için eğitim ve zeka seviyesi malum insanlarda, içselleştirilememiş vatandaşlık-yurttaşlık bilinci, gelişmemiş bir sosyal sorumluluk, şekillenmemiş bir arada yaşama kültürüne sahip toplumlarda din dil ırk kültür artık toplumsal bir travmanın (savaş, çatışma, kaos, kriz, şiddet, terör) çıkış kaynağı oluyor.
ekranlara bakın, bu ülkede vatan millet bayrak din iman milliyetçilik vb ahkam keserek insanlara yeni bir kimlik vermeye çalışıp çatışma kriz yaratanların %90'ı ya cahillik ya aptallık ve bilgisizlikten ya da kötü niyetle şahsi çıkar menfaat, ideolojik saplantılarından kurtulamadığı için saçmalıyor.
unutmadan...
bir ulus devlette yaşayan biri kendisi o ulustan değilse-başka bir ırk-kültüre sahipse veya o ulustan olup kendinde o ulusla aidiyet hissi açısından bir bağ hissetmiyorsa, kendini o ulustan görmüyorsa çıkıp örn: türkiye'li diye kendini tarif etmesi normaldir.
ama biri çıkıp kendini o devlette o devletin kurucu unsuru ile ve o devletin kimlik dil kültür ırk millet vb olarak kurucu asli unsurundan biri olarak görüp örn: türk kimliğinden biri olarak görüp bir de milliyetçilik diye kendi değerlerini ifade ediyorsa çıkıp türkiye'liyim demesi en basit tabirle cahilliktir.
türkiye'liyim, türk'üm, türkiye cumhuriyeti vatandaşıyım demek tamamen farklı anlam ve manaların tarifidir.
ne bileyim, ha tatlı ha kebap ikiside aynı diyerek tavuk göğsü tatlısıyla mangalda tavuk göğsünü bir tutmak, acılı bir tavuk göğsü dürüm yiyeceğim demek; pişirme tekniği, damak zevki, kullanılan malzeme, tat, yenilen öğün, ne zaman (yemek sırası) servis vb şeyleri dikkate almamak her halde en hafif tabirle cahilliktir.
bilerek bunu savunmak da kötü niyetli olmaktır.
herkes benim gibi dürüm arası acılı tavuk göğsü tatısı yesin, bakın bu çok lezzetli demek de aptallıktır.
