yaşlanınca bebek gibi olan, bazen sevimli, bazen inatçı davranan güzel insan.
gece odamda oturduğumda ışık açık olduğu için kızardı.
birlikte oturup belgesel ve dizi izlememizi çok severdi.
rahmetli annem 80' ini geçince her hafta sonu onun yanına gider ve geri dönerdi, yoğun çalışmasına karşın.
öldükten sonra yalnız bırakıldığım bir gecede ev o kadar boş ve korkutucu geldi ki sabah kaçıp gitmek zorunda kaldım.
geçmişte kalan ve asla dönmeyecek renklerimden biridir o. huzur içerisinde uyusun. belki yakında yanına gelirim.
