Üçüncü selime ait bi söz. osmanlı’nın fransa’ya daimi elçi olarak gönderdiği seyyid ali efendi için söylemiş. çünkü fransa dışişleri bakanı talleyrand onu pek çok konuda ayakta uyutmuş, parmağında çevirmiş. ilk olarak fransız tüccarlarının osmanlı topraklarında senelerdir elinde tuttukları imtiyazların aynı şekilde fransa’da iş yapan osmanlı tüccarlarına verilmesi hususunu kabul ettirememiştir. talepleri talleyrand tarafından sürekli oyalanmıştır. en sonunda da bu mesele yok olup gitmiştir. bir diğer husus ise göreve başladığı 1797 senesinde general napoleon bonaparte’ın mısır’a saldıracağı söylentileri her tarafa yayılmış durumdaydı. genel kanının aksine seyyid ali’nin aslında bu mesele üzerine pek çok kişiyle temasa geçtiği ve izlenimlerde bulunduğu bilinmektedir. mısır saldırısından 4-5 ay kadar önce hükümetine gönderdiği raporlarda napoleon’un akdeniz üzerindeki emellerinden bahsedip, önlemler alınması gerektiği yönünde uyarılar yapmıştır. bu uyarılar da osmanlı sarayında elbette ki tartışılmıştır. ancak napoleon’un saldırıya geçtiği dönemde seyyid ali tekrardan talleyrand tarafından ayakta uyutulmuş, istanbul da seyyid ali’nin olumlu raporlarına bakarak ayakta uyumuştur. osmanlı yönetimi, mısır saldırısını napoleon mısır’da cirit atarken, yani çok sonradan öğrenmiştir.
