az önce delikanlı arkadaşlar meclisimizde aldığımız karar. biz delikanlı adamız! biz sevdiğimizin adını kolumuza da kalbimize de yazarız. şerefsizlerden korkmaz, ite çakala pabuç bırakmayız. biz sevdikmi dağları titretiriz. şeklimiz için yaşar, semtimiz için ölürüz. kimse bizim mahalleden izinsiz geçemez, çizeriz!
kardşşimiz dediğimiz adamın kız arkadaşına bakmayız! bakanı oyarız, bakmayanı yollarız. seversek adını duvarlara yazarız da şu deli gönlümüze söz geçmez azizim. paramız yoksa da adımız vardır her daim...
mini etek giyen kızla da gezmeyiz azizim. nedeni ise yanımızdaki kıza kankalarımız bakmasın diye. sonuçta kız namustur! bizim kardeşşimiz dediğimiz adamlar bakacaksa o kızlara, bacaklarını keserim sevdiğimin daha iyi.
işte böyleyiz biz. sanma ki kalbimizde sevgi yok. sevgi de var be zengin kızı! ama sen o zengin piçlerinden sevmeyi değil sikilmeyi öğrenmişsin...
"fakiriz diye hor görme bizi! sor bakalım o zengin piçleri sevmeyi kimden öğrendi..." -albay kemal , 1843 , cannes
