dur-kalk esnasında kullanılan hibrit model dışına, şu süreçte elektrikli bir arabayı asla almam. isterse yakıt maliyetini sıfıra indirsin, işim olmaz.
Bu siktimin elon musk’ı sayesinde bu olay o denli abartıldı ki, hemen 3-5 seneye herkes elektrikli araca geçecekmiş havası yaratıldı. Bir ara Tesla hisseleri bile diğer bütün otomotiv devlerinin toplamından daha kıymetli hale geldi.
Düşün amk, vw group, honda, bmw, mercedes vs toplansa bir tesla etmiyor! E çünkü beklenti, akaryakıtlı araçların 10 yıla kadar çöp haline gelmesiydi, öyle bir beklenti yaratıldı piyasada.
Şu an insanlar yeni yeni; ulan bu pil kullanım ömrünü doldurduğunda ne olacak, değişim masrafları ne kadar olur, çok soğuk havalarda pil verimi nasıl olur, demeye başladı.
Tamamen Lityum’a bağımlı bir piyasa ne kadar sürdülebilir, çin’in lityum madenlerindeki etkisi, çin’e bağımlılık vs abd parlemantosunda gündem oluyor artık.
Dahası, elektrikli araçlar ilk zamanlarda iddia edildiği gibi mükemmel bir evrim geçirmedi, böyle bir evrim de gözükmüyor ufukta. Hatta hızlı şarj için gerekli altyapı bile oldukça maliyetli. Onda da en iddialı performans şu an için 45 dakika. En ideal hali bile Benziliğe girip takribi 3 dakikada yola dönebilmekten hala çok uzak.
Dahası, akaryakıtlı mekanik ağırlıklı araçlara göre hala daha narin bir mekanizmadan bahsediyoruz.
Enerjisi bittiğinde 5 dakikada yola dönebilecek, her ihtimale karşı akaryakıtla çalışabilen yedek bir şarj/jeneratör mekanizması olana kadar elektrikli araç almak mantıklı gözükmüyor gözüme.