“Ben cehennemden en son çıkacak ve cennete en son girecek kimseyi biliyorum. O kimse cehennemden emekliye emekliye sürünerek çıkar, Allah ona: Git cennete gir, buyurur. Adam cennete doğru gider, fakat ona cennet doluymuş gibi gelir. Geri dönüp Allah’a: Ya Rabbi, cenneti dopdolu buldum, der. Allah da ona: Git cennete gir, buyurur. Tekrar oraya gider. Yine cennetin dolu olduğunu zanneder. Bir daha geri dönüp Allah’a: 'Ya Rabbi, orası dopdolu.' der. Allah da ona: Git cennete gir, orada sana dünya kadar ve dünyanın on misli büyüklüğünde yer verilmiştir, buyurur. O Adam: Ya Rabbi, sen kâinatın hükümdarı olduğun hâlde benimle alay mı ediyorsun veya benim hâlime mi gülüyorsun, der.”
Hadisin ravisi ibni Mesud: Bunun üzerine Resulullah (asm)’a baktım, azı dişleri görülünceye kadar gülüyordu ve şöyle buyurdu:
“işte cennetliklerin en aşağı seviyesindeki adamın durumu.” (Buhari, Rikak, 51; Müslim, iman, 308)
