ya insanın zaten bir insanla galatasaraylı, fenerli, beşiktaşlı vs takımlı diye uzak olması ciddi bir geri zekalılık emaresi olsa gerek.
karşındaki bunu kimlik haline getirecek kadar aptaldır, takım taraftarlığından başka kendini gerçekleştirecek bir yol bulamayacak kadar aveldir; e zaten ondan, tuttuğu takıma bakmaksızın uzak durmak lazım.
Ki, ben yerine göre, bu tür tatavalarda işin bokunu çıkartacak kadar sündüren birisiyim, yani “hepi topu futbol” diyen birisi değilim ama buna rağmen herhangi bir kişiye sırf takımı nedeniyle nefret duymayı başaramıyorum.
Genel olarak taraflılığın getirdiği aptallığa tahammülüm yok.
işin kötüsü, bunun eğitim seviyesinden bağımsız olması. Koca koca profesörler, iş adamları, yazarlar, sanatçılar falan iş buraya gelince ya eblehleşiyorlar ya da zaten özünde adil insanlar değiller. Aslında bu gibi insanların birçoğunun kimliğini politik doğruculukla inşa ettiğini, objektiflikten ve adaletten yoksun olduklarını görmek aşırı midemi bulandırıyor. Yoksa yekten taraftarlıkla kimlik edinmiş sığırın hiç değilse zararı kendine.
Bunun haricinde karşılıklı moral bozma vesilesi işte, o kısım eğlenceli.
