Kadınlara güvenemiyorum. Hem de hiç. bekarım. Birçok kez her meslek dalından sevgilim oldu. Şuna karar verdim ki ben doktor olmasam hiçbirisi bana şans bile vermezdi. Beni sadece ben olduğum için seven herhangi bir kız bulsam direkt evlenirim. Canım feda olur. Sadece lisede flörtleştiğim bir kız daha ben hiçbirşeyken bana güleryüzle ve sevgi dolu bakıyordu. Yıllar sonu onu buldum. Çıkma teklifi ettim. O da kabul etmedi, etse evlenirdim. Ne olacak benim bu halim. Psikolojim bozuk olabilir mi☺ Tüm insanlar çıkarcı geliyor. Herşey sahte geliyor. Doktor doktor evlilikleri bile koca bir yalan bence. Çünkü onda bile bir çıkar ilişkisi var gibi geliyor bana. Farkındalığım arttıkça mutsuz olmaya başladım. Sorguladıkça , bir şeyleri sezdikçe daha da mutsuz oluyorum. Antidepresanları da bıraktım. Artık sahte gülümseme de olmuyor yüzümde. 31 yaşındayım. Mutlu olmak istiyorum. Ama hayatın gerçekleri çok acı ve saçma...