tam eski esimin yeni bana evlenme teklif ettigi donem iki adam aradı beni.
ikisi de acayip kıymetli gozumde ve kalbimde.
biri bana demis ki "eger 30 yasına kadar evlenmezsen benle evlenir misin? senin kocan olmak bu dunyada beni en mutlu edecek sey."
digeri bana demis ki "bes parasız bir adamın ve sen cok guzel bir kadınsın. bekle. isleri yoluna koyayım, alıcam seni."
velhasılı bu iki hikayenin de uzerinden 3-4 sene gecmis. ben eski sevgilimle yeniden barısmısım, 3-4 senedir yeniden beraberiz, ustune bana evlenme teklif etmis ve ben kabul etmisim.
ilki bir gun aradı: -ruyamda seni gordum, her sey yolunda mı?
ikinci de aynı donem bir gun aradı: -sevgilimden ayrıldım. yollarımızı tamamen ayırdık. seni ozledim.
arkadaslar ben evlenme teklifini kabul etmis, sevgilime asıkken ne yapmamı bekliyorsunuz?
dogru zaman ve dogru insan diye bir sey var.
dogru insan dogru zamanda gelmeli.
ben tek ruh esimiz olduguna inanmıyorum. bence seni farklı acılardan diger hic kimsenin tamamlamadıgı, anlamadıgı kadar tamamlayıp anlayan bir iki ruh esimiz var bu dunyada.
ve onlar her zaman mutlu sona gitmesek de ya da ayrılsak da hep kalbimizdeler. ve o bag bir omur suruyor.
