ilk bölümü türk sinemasına 4 milyon izleyici gibi bir üst sınır getirmiş filmin ikinci bölümüdür. (henüz recep ivedik dışında bu sınırı aşmış bir yapım yok -arog dahil)
şimdi bu filmi izlersiniz ya da izlemezsiniz, seversiniz ya da nefret edersiniz. ancak eleştiri yaparken bokunu çıkarıp türk izleyicisinin zeka düzeyine laf edilmesini anlamıyorum. bu ülke maskeli beşler, çılgın dersane, hababam sınıfır üçbuçuk gibi rezaletler gördü ve dikkat edin bu rezaletler gişede sürüm sürüm süründü. bir devamını çekmeyi düşünmediler bile. şeytanın pabucu adlı film fatih ürek'in -evet- çok iyi oyunculuğuna ve otomobil promosyonuna rağmen maliyetini çıkaramadı.
kimse aptal ya da zevksiz değil. recep ivedik'e neden gülüyoruz? sabah işe giderken metro istasyonunda çükünü karıştıran adamı gördüğümüzde nasıl gülüyorsak ve herkese anlatıyorsak işte o yüzden gülüyoruz. eğer sen gülmüyorsan o adama, sana normal geliyordur o davranış...
bir de o şişirip şişirip yere göğe sığdıramadınız avrupa izleyicisi, borat adlı zevatı rekordan rekora koşturdu unutmayın. hayvalık, öküzlük, argo, rezillik gibi kriterler belirleyecekseniz recep ivedik, ensest ilişkiler yaşayıp kaldırıma sıçan borat'ın yakınından bile geçemez.
