Aylar, yıllar ne çabuk gelip geçiyor, babaanne. Tarihin yeniden 13 Nisan olmasına yalnızca saatler kaldı. Benim hayatımın 21. yılı başlayacakken, senin hayatının bitişinin 2. yılı tamamlanacak. 18 yıl boyunca seninle birlikte kutladık doğum günümü, en özel ve güzel anılarım hep seninle oldu. Peki neden şimdi birlikte değiliz? Neden farklı dünyalardayız? Bu kadar çabuk gitmenin sebebi neydi?
Son kez konuştuğun, son kez gördüğün kişinin ben olması yine mahvediyor kalbimi. Nerden bilebilirdim ki bir gün bile geçmeden seni kaybedeceğim? Yatağını düzenleyip yeniden uzattım seni. Son kez gördüğümde yine uzanmıştın, ama artık sen yoktun. Ebedi uykunda bile o kadar güzel ve narindin ki hâlâ hayatta olduğunu sanmıştım. Ebedi uykun bile o narinliğini senden alamamıştı.. Seni kaybettikten sonra tek tesellim mezarın olmuştu. Artık mezarına bile gelemiyorum. Bilmiyorum. Keşke her şey farklı olsaydı. O zaman bu kadar yanmazdı canım.
