çağan ırmağın filmografisine baktığınızda aslında altsıralarda sayılabilecek bir film olmuş. tabi bu sıralama neye göre? milyonlarca insanın izlediği filmler festivallere çağrılmazken ödülü bırak adaylık bile alamazken bir yönetmenin -ki türkiyenin iyi yönetmenlerindendir kendisi- filmleri arasında bi sıralama yapmak. çağan ırmağa sorsanız en iyi filminiz hangisi diye vereceği cevap kesinlikle hepsi der hepsi çünkü hepsinde başka bir hikayeyi başka başka şekillerde anlatmıştır. benim bahsettiğim şey ise oyunculuk açısından diğerlerinden daha iyi değil demekti.
bu çağan ırmak ki tüm türkiyeyi asmalı konakla tvnin başına kilitlerken kullandığı çekim yöntemleriyle bir tv dizisini sinema filmi tadında izletebilen bir yönetmenken bu filmde biraz yavan geldi. sanırım bunu da bilerek yaptı yakın çekimler el kamerası falan daha sıcak daha içten hepsinden önemlisi daha gerçek göstermek içindi çünkü filmde anlatılan şeyler gerçekti. mustafa hakkında her şeyi izlerken hiç aldatılmadığın için terkedilmediğin için umursamadın film dedin, babam ve oğlum da evet bi baba oğul ilişkisi vardı ama onlarınki gibi kopuk ama içten bi ilişkisi yoktu kimsenin babasıyla. ama bu filmde bir şey yakaladı çağan ırmak; ey insan oğlu öyle yada böyle bi kere sonunda mutlu olamadığın olamayacağın bir aşka tutuldun ve sonunda ağladın ben bunu böyle yaşadım sen de kendininkini düşün dedi. ve çok da başarılı oldu adım gibi bilyorum ki hiç kimse ada'yı alper'i düşünmedi gerçek isimler içindeydi ve film biterken gözyaşı oldu yanaklara yazıldı.
bu arada bu filme gerçek hayat muamelsi yapmayın eğer öyle olsaydı ben o alper denen hıyarı bulup tekme tokat girerim. salak la o!!
