hayatımın dönüm noktasına gelmiş gibiyim. uğrunda 6 senedir çabaladığım şeyi elde edemedim. son 4 yılım heba oldu kayıp. lanet okuyorum keşke o üniversite seçimlerinde istediğim bölüm değil de daha az istediğim bir sonraki sıra tutsaydı diye. en azından kendimi kurtarma şansım olurdu. en azından saçma sapan sebeplerle hayallerimden uzaklaştırılmaz saçma sapan insanlarla muhattap olmaz ve psikolojim tepelenmezdi. hiçbir şeyi düzeltemeyeceğim gibime geliyor. koca evrende savruluyorum ve bu bir tek bana mı bu yaşta oluyor bilmiyorum.
evlenmekten korkuyorum. çocukluktan çıkamadım daha geçen ay 12 yaşındaymışım gibime geliyor halen büyüyemiyorum sorunu çözemiyorum. aileme kendimi yük gibi görüyorum. hayatları benim yüzünden mahvolmuş gibime geliyor.
