fakirlik utanılacak bir sey degildir arkadaslar.
ben birkac defa aclık sınırında fakirlik yasadım.
ekmek almak icin 50 tl isteyecek kimsem bile yoktu.
yani dunyada 8 milyar insan var. boyle bir deneyimi hayatı boyunca deneyimlememis, ve deneyimlemiyecek buyuk cogunluk var. insallah da asla deneyimlemezler. dostuma dusmanıma dilemem boyle bir sey.
amerika okudum. fransa da okudum. bu ulkelerde yasadım. su ana kadar abartıyorsam serefsizim 1000 kitap filan okumusumdur.
gorece kulturlu, gorece gormus gecirmis bir bireyim demeye calısıyorum.
bana soracak olursanız en buyuk sorun ne ic sıkıntısı, ne varolussal sancılar, ne kırılan sosyetik tırnagımız, ne de kime oy verdigimiz.
bir insanın buzdolabı bos ise, bu bana cok huzunclu geliyor.
bana balık verme, bana balık tutmayı ogret.
bana egitim olanagı ve imkanı ver. bana is ver.
bunlardır herkese dilegim.
ben baskasının parasını harcamayı sevmiyorum. rahat edemiyorum. en sevdigim sey kendi paramı kazanıp kimseye hesap vermeden kendi ekonomimde harcamak.
dilegim herkesin bu olanagı kendine yaratabilmesi.
