ara sıra değil de süreklilik halini alınca insanda parmağını oynatma isteği bile bırakmayan durum. herkesin birbirini kapışıp seviştiği günümüzde 15 senedir yalnız bırakılmak bile bu hayattan soğumak için geçerli ve saçma bir sebeptir. o kadar çok saçmalığa maruz kalıp pozitif şeyler hissedemeyince elbette insanda ne yaşama sevinci kalıyor ne de heyecan. can sıkıcı, anlamsız bir süreçte öylesine yuvarlanıyor.
