çok severdim kendisini. dile kolay 10 seneyi aşkın süredir tanıyordum. bir zamanlar her gün buluşurduk. birbirimizi anlardık. içimizi dökerdik çekinmeden. sonra...
bir gün bir baktım bu kadınlarla yaşadığı cinsel anıları anlatıyor. '' ben masadayken anlatmazsan sevinirim, hoşuma gitmiyor '' dedim. agresifleşti. yine aynısını yaptığı başka bir gün biraz öfkeli biçimde aynı ricamı yineledim, bu sefer dövmekle tehdit etti. kendi fikirlerini kabul ettirmek çok önemli olmaya başladı. çok normal bir konudaki önerisini geri çevirdim, ısrarla önermeye devam etti, sakince geri çevirdim, bulunduğumuz mekanın camlarını sallayıp indirecek kadar öfkelendiğini söyledi. bir zaman sonra bir hata yaptım. beni iki defa eleştirdi. kendisinin bir hatasını fark edince '' sabahtan beri çalıştım hiç uğraşamam '' diyerek dinlemek istemedi. beni iki defa küfürler ederek hayatından çıkardı. hep geri döndü. hep aynı gamsız, rahat, laf sokan tavrına devam etti. ben de bir gün '' sıktı artık '' diyerek telefonumu uçak moduna almaya, mesajlarına hemen dönmemeye başladım. şu anda benden yaş farkı bahanesiyle uzaklaşan 20' li yaşlarda bir kızla çıkıyor.
ben elimden geleni yaptım. içim rahat ve huzurluyum. ama o asla sorumluluk almadı.
sebepler karşılıklı iyi niyet, anlayış, güvenin bitmesidir. eğer biri beni domine etmeye ve kötüye evrilmeye çalışırsa benim için biter.
edit: bu yanlışı yapanı savunup bunu eksilemek de iyiymiş.
