insana manevi varlığı dahilinde verilen sevgi, merhamet, şefkat, güzellik, acı, ızdırap, haz gibi olguların yanında birde sahiplenme duygusu vardır ki onunla herşeyi kendinin yapmak ister ve sahiplenir. Derken karşısına çıkan ölüm ile benim diye düşündüğü herşeyi bir bir geri vermeye başlar. sonunda kendine hiçbir şey kalmaz tüm sahiplendiklerini alıverir ölüm. o zaman anlaşılır ki ne ben kendimin sahibiyim, ne de ölümlü olan hiçbir şeyin. Gerçekte hepimizin hiçbir şeyi yok.
