islam (veya herhangi bir din-inanç) geldiği zaman tartışmalar yaratıcı bazında (allah tanrı rab zeus odin ahura mazda buda vb ne isimle yaratıcıyı anıyorsanız-neye inanıyorsanız) konu olmamıştır.
tartışma temeli asla ama asla, ret veya kabul; dinin konusu inanmak-inanmamak, yaratıcı var-yok, hak-batıl, doğru-yanlış vb olmamıştır.
dinlerin gelmesi, elçilerin ortaya çıkmasında tek bir gerekçe vardı.
o gerekçe de mülk senin değildir konusu..
bu para kazanç servet, güç, iktidardan biraz da başkalarına ver tartışmalarıydı konu.
öldürülen tüm peygamberler, çile çeken tüm peygamberlere bakın. hepsi de dine karşı gelmiş o günün şartlarında din düşmanıydı, dini inkar eden dinsizlerdi.
hz. muhammed için "muhammed attalarımızın dinine-ibrahim'in dinine karşı geliyor. eğer bir peygamber gelecek olsaydı mutlaka bizim gibi şan şöhret mal mülk kuvvet iktidar sahibi olan ve nesiller boyu ibrahim'in dinine hizmet eden kabe'nin koruyucularından olan bizlerden birine gelirdi. tanrım bize yardım et, yoksa muhammed atalarımızın dinini yok edecek" diyorlardı.
hz isa için ise hahamlar din adamları aynı düşüncedeydi. hz. isa'yı çarmıha gerdirip infaz ettirenler yahudi din adamlarıydı. din adamlarının iktidarlarını sorgulamıştı.
musa da öyle, kendini tanrının yeryüzünde ki eli gölgesi gözü gören ve kendini tanrı ile eş ortak koyan, rızıık veren can alan ve bağışlayıp-idam ettirmeyip hayat veren biri olarak gören, aynı zamanda dini bir gerçekliik olarak kendi olarak tarif eden inanmış bir firavuna karşı gelip onu sorguladı.
insanlar tarih boyunca din adamları tarafından din bir inanç diyerek kandırıldı.
hayır! tüm peygamberler dinin bir inanç olduğu için gelmedi. din zaten bir inanç olarak da ortaya çıkmadı.
din davranıştır.
sen elindekini paylaşmıyorsan, haksızlık yapıyorsan, tanrıyı kullanarak insanları sömürüyor mal mülk makam mevki kazanıyorsan "mülk allah'ın diyerek mala çöküyorsan biriktiriyorsan sen dinsizsin.
bunun için allah kur'an da kıldığın namaza dinine din gününe, din için yaptıklarına lanet ediyor.
allah, insanın elinde kur'an veya incil ya da tevrat zebur vb adlarla anılan kelamı olsa ve de peygamberin dizinin dibinde olsan da sana "kitap yüklü eşekler, aşağılık maymunlar, dilini çıkaran köpek" diyor.
yan yana camide namaz kılsan, kur'an okusan, okunan ezanlar her taraftan duyulsa bile allah "onlarla namaza durma. onlara sorsan iz iyi niyetle hayır içindeyiz derler. onlara aldanma" diye peygamberini uyarıyyor ve peygamber de gidip o camiyi yıkmasını düşünün.
mülk allah'ın.
“Sana kime vereceklerini soruyorlar. Onlara söyle: Kendi özgür iradenizle (hayr) anne-baba, garipler (agrabîn), yetimler (yetemâ), yoksullar (mesâkîn) ve sokakta kalmışlar (ibnu’s-sebil) ile elinizdekileri paylaşacaksınız (infak). Allah yapacağınız her hayrı biliyor. Sana ne kadar vereceklerini soruyorlar. De ki ihtiyaçtan fazla olanı. işte Allah size ayetlerini böyle açıklıyor, umulur ki düşünürsünüz” diyen allah.
benim için önemli olan mülkün kimin olduğu, bunu bilip bilmemem, kabul edip etmemem önemli değil. bu benim dinimi islam da yapmaz, beni dinsiz de yapmaz ama bu mülkü ben allah'ın dediği gibi kullanmazsam bu beni dinsiz yapar.
benim dinimin islam olması için öncelikle allah'a inanmak değil, allah'ın dediğini yapmam lazım.
