gecen gun bir musterimle konusuyordum.
dedi ki aptal insana tahammul edemiyorum. yuzde elli iyi, yuzde elli kotu olsun bir insan ama aptal olmasın, zeki olsun, zeki insanlarla calısmak keyifli, isler oyle ilerliyor.
ne demek istedigini tabi ki anlıyorum.
ama ben is adamı ya da is kadını degilim. ilerletmem gereken bir isim, bir sistemim, bir carkım yok.
benim icin insanlar ikiye ayrılır. iyi kapliler ve kotu kalpliler.
varsın bi insan asırı zeki olmasın ama iyi kalpli olsun. gozlerimden kalp cıkartıyorum.
benim icin bir insandaki en onemli ozellik "iyilik".
