19 yaşında körpecik bir gençken ilk defa bu başlığa entry’mi girmiştim. Şimdi ise 30’ların ortasına doğru hızla ilerlerken buluyorum kendimi. Her sene yaş aldıkça daha da derinleşiyor sana karşı özlemim. 3.5 yaşındayken kaybettiğim, hayal meyal anımsadığım, insanların hatıralarında tanıdığım babamın ellerimizden kayıp Cennet’e kanatlanmasının üzerinden 28 yıl geçmiş… Seni çok ama çok seviyorum, yakın bir gelecekte görüşmek üzere.
bir sen olmak için 15 yıl daha… huzur içinde uyu babam!
