siyasal olarak varlığını işçi sınıfı ile burjuvazi arasında denge arayışına sabitlemiş, başlarda devrimci talepleri ön plana çıkarmış olsa da, bugün gelinen noktada emekçiler için bir umut olmanın çok uzağında duran burjuva karakterli bir ideoloji olan sosyal demokrasi; işçi sınıfıyla kurduğu bağın siyasal içeriği emeğin güncel çıkarlarını savunmak, onun ekonomik, sosyal taleplerini dillendirmek şeklinde gelişmiş olmasına rağmen uzunca denebilecek bir süredir bu güncel çıkarları dahi savunmaktan uzaklaşmış ve esas itibariyle emekçinin sırtından geçinen asalak bi kadro toplamından farksız hale gelmiş durumda. buraya kadar normal de, iktidar perspektifini kaybettiğinden olsa gerek siyasal aklını düzen solunu solculaştırmak için kullanır hale gelen 'solcu'lar var bir de. işte onlara akıl sır ermiyor. hayır chp'yi, kaldıysa dsp'yi devrim saflarında filan mı düşlüyorsun, nedir?
