insanlara değer vermediğimden ve onların düşünce, haklarına vb saygı duymayıp önemsemediğim için hayatımda pozitif insan yok.
akrabam bile olsa fark etmiyor; değmeyecek insana selam bile vermiyorum. değer vermediğim şey benim için anlamsızdır.
tabi ki sorumluluğunu hissettiğim insanlar var. onlar bile bir yere kadar tolere ediliyor. sizlere bu durum biraz materyalist bir yaklaşım/bakış açısı gelebilir ama unutmayın ki tanrı rab allah zeus odin vb olarak andığınız ve neye inanıyorsanız inandığınız yaratıcı bile materyalist bir tavır içinde.
yaratan bile bir şeyin karşılığını istiyor. can veriyor ibadet yap diyor. öyle ya... can vermediğine camiye, kiliseye, havraya git ibadet et demiyor. rızık vermeden kalkıp başka insanlara da ver demiyor, verecek ki ben de başkalarına vereyim ve paylaşayım. akıl vermeden benim dediklerimi yap demiyor, akıl olmadan yaratıcıyı nasıl anlayayım-bileyim.
unutmayın... anne, baba, eş, kardeş, allah, tanrı, rab, zeus, odin, arkadaş, akraba vs karşılıksız hiçbir şey yapmıyor.
sözün kısası "bedava-karşılıksız bir şey yok" bunun için; melankolik veya duygusal, iyi düşünce ya da saflık içinde olup aptal gibi davranmayın. yaşam denen sürecin işleyişini ve insan denen canlının doğasını anlayın.
yaratan bile insana bedava-karşılıksız bir şey vermezken siz aptallık yapıp insanlardan iyilik veya kötülüğü karşılıksız beklemeyin.
iyiliğin de kötülüğün de bir karşılığı vardır.
sizin yanağınıza biri masum bir öpücük kondurursa, iyilik yaparsa biliniz ki sizden bir şey aldığı için veya sizden bir şey istediği içindir. hiç ya, öylesine içimden geldi derse bu dünya'nın en büyük yalanıdır.
tıpkı size tokat atan kötülük yapan gibi. hiç ya, içimden geldi der mi? bu konuda size kötülük yapan insanlara güvenin.
