cengiz aymatov un okudugum ilk eseri.
o yuzden benim icin ozel.
yıllardır hep duyardım cengiz aymatov soyle guzel yazar, boyle guzel yazar.
ilk defa okumak bugune kısmet oldu.
louis aragon bu eser icin "dunyanın en guzel aşk hikayesi" demis.
cemile şen şakrak, ici dısında bir kadındır.
bir de koyde yabani, kimseyle muhattap olmayan, kendi halinde bir adam vardır.
bu yabani cemile ye vurgundur. hep bakıslarını kacırır ondan. cemile yabaniyi ciddiye almaz ve hep sakalar yapar ona.
derken gel zaman git zaman, tarla yolunda icli sesiyle turkuler okumaya baslayan yabani cemile nin kalbine yavas yavas girmeye baslar. bu adam dunyanın en guzel sesine, en guzel yorumuna sahiptir. cemile de bakıslarını kacırmaya baslar yavas yavas.
maneviyat uzerine bir kitap. bir aşkın nasıl ilmik ilmik dokundugu uzerine bir kitap.
cemile nin yanında gezen ufak cocuk der ki eserin bir yerinde "cemile kendine en zor aşkı secti. kim bilir onun yamacında ne buldu? belki artık hayatta cok yorgundu, onun koynu ona cennet gibi geldi. onların bu buyuk aşkı beni mutlu ediyor."
kucuk cocuk daglara kacan cemile ve yabaninin resmini yapar yıllar sonra ilk resim odevinde guzel sanatlar okulunda. ogretmenleri resimin teknik acıdan eksikleri oldugunu soyler. kucuk cocuk der ki "bu resim hayatımın geri kalanında bana guc verecek.."
