mark ruffalo ve keira knightley'i bulusturan tatlı romantik-komedi, biraz da drama.
hayat gibi.
simdik mark cıgımız esinden bosanmıs, ayda bir gordugu bir kızı olan, bir plak sirketinde yapımcıdır. karısı bir adama asık olmus, pırını pırtını toplamıs, marc ı terk edecegini soylemis ama sonra ugruna terk edecegi adam karısına geri donmeyi secince plan suya dusmus. marc da bu olaylar ustune pılını pırtını toplamıs, evi terk etmis, bosanmıslar. mark cıgımın kalbi bir hayli kırık. kendini ickiye vurmus.
keira ise 5 senedir beraber oldugu adamla new york a yeni tasınmıs, beraber muzik yapıyorlar yıllardır kendi aralarında, keira sarkılar yazıp besteliyor, keza adam da, derken adam cok unlu bir rock stara donusuyor ve bir is arkadası kızla keira yı aldatıp terk ediyor. keira nın da kalbi cok kırık.
bu duzlemde bir barda oylesine sahneye cıkıp sarkı soyleyen keira nın sarkılarına marc vuruluyor.
marc: plak sirketinde yapımcıyım. sarkılarını sevdim. ustune guzelsin. beni ara, album yapalım.
keira: unlu olmaya calısan judy garland degilim. ayrıca sarkılarımın guzelligimle ne alakası var?
marc: bir de ustune kurnazsın ha.
keira: teklifinle ilgilenmiyorum.
marc: peki
derken marc keira yı bar cıkısında bekler:
marc: isin aslı bugun isten kovuldum. sana plak cıkartamam. bosandım ve kohne bir apartman dairesinde yalnız ve sefil bir sekilde yasıyorum. bir evsiz gibi gorunmemin sebebi evsizden hallice olmam. ama sarkılarını sevdim. benle bir bira icmeye gelir misin?
keira: ok
____________________spoiler__________________
cok keyifli seyirlik bir film. iki insanın birbirlerinin hayatına nasıl iyi geldigini, yaralarını sardıgını goruyoruz.
-u dont have to smile all that blue. tell me if u wanna go home..
ama benim bogazıma bir yumru da oturttu finaliyle.
