nasıl, ne yöntemle ne zaman gerçekleşeceği gibi şeyler düşünmeye başlarsın ve bunu her gün veya iki günde bir. Depresif olduğunda daha da fazla alevlenir bu düşünce. Kendini uzaklaştırmak istersin çünkü hayatta kalmaya programlısın. Çok sabredersin sonra olmuyor işte düşünceleri başlar. Bu düşünceye o kadar çok bağlanırsın ve kendine hatırlatırsın ki çok basit bir şey bile ölmen gerektiğini düşündürtür ve korkutur. Kendine öfkelenirsin. Ne kadar değersiz ve her şeyin ne kadar anlamsız olduğunu bilirsin. Kendini daha da çok dibe çekersin. Kimse iyi gelmez. Kimse sana yardım edemez. Çaresizleşirsin. insanlarla iletişimin kopmaya başlar. Kendini yalnızlaştırıp bu düşünceye kendini daha da çok boğarsın.
Psikiyatriste gidersin. Ağlaya ağlaya Anlatırsın sikine takmaz sikko bi reçete verir. Eczane eczane dolaşırsın. Bulamazsın. Bulup kullandığında iyi gelmez daha da kötü hale gelirsin. Sonra başka bir doktora gidersin yine kendini tutamayıp ağlamaya başlarsın. Yine elinde reçete eczane eczane dolaşırsın. Yine iyi hissetmez ve artık denemeye değer görmezsin. ikna olursun varolmaktan vazgeçmeye.
