Kıbrıs gazisiydi. Çok iyi araba sürerdi. Çok iyi yemek yapardı. Herşeyi çok iyi yapardı.
Uzun yol tır şoförüydü. Bi gider aylarca gelemezdi. Bi gün gitti hiç gelemedi.
Özlüyorum bazen, eski fotoğraflarına bakıyorum, Foça komando okulunda omuzunda mg-3’le olan fotoğrafını zihnime kazıdım.
Yaşasaydı ona güzel yemekler yapmak isterdim, araba sürerken yanımda olsun isterdim, ben de en az onun kadar iyi araba sürerim ama sırf babalığın gururunu yaşasın diye mahsustan devirsiz vites filan değiştirirdim.
Torunlarını görsün isterdim onlarla gurur duysun.
Sarılmak isterdim. Doya doya sarılmak hem de.
Yaşayan bir babanız varsa benim yerime de sarılın.
