Almanya'da yaşayan bütün türklerin bildiği bir gerçek.
Cuma namazı var, işin arap camiisine yakındır, cumayı orda kıliim bari dersin, namazdan sonra seni tip olarak tanıyan bir arap gelir, sen türk diil misin, neden sizin camiye gitmiyosun, diye sorar, hiç şaşmaz bu, eskiden gidiyodum ben cumaya, başkalarından da duydum çok...
Dedim, bu araplar size de dediler mi, bizim camiye gelmeyin kendi camiinize gidin, diye, herkes öyle tabii, diyo, bişey söylemeseler de dik dik "bunun burda ne işi var?!" diye bakarlar...
Bak türkler alman kızlarıyla çıkar mesela, ben arap kızıyla çıkan türk hiç görmedim. Araplar kendi aralarında yaşarlar.
Benim mannheim'da karşı komşum araptı, alt kattan itibaren hepsi almandı, onlarla bayaa iyiydim, beraber maç falan seyrederdik. Arap herifin karısı siyah çarşaf giyerdi, bi kere merdivende bu siyah çarşaflı kadına iyi günler, dedim, gece 9 buçukta kapımı çaldı ve benim karım ne sizin ne de almanların kadınları gibi orospu diil,bi daa karımla konuşma, dedi.
Alttan aldım, özür diledim, kavga etsem, madalya vermiycekler ya, o kadınla sonra defalarca aynı merdivenlerde karşılaştım onun yanından geçerken merdiven boşluğuna baktım, göz kontağı bile kurmadım.
Yani, onlardan uzak durmak lazım...sonra çetedirler, sen evde yokken kapıyı kırar evi yakar o herifler.
Almanlar da hiç konuşmazlardı bizim arapla. Hepimizi sindirmiş, terörize etmişti herif.