Genel olarak kişinin kendi beyanı ile ortaya çıkan, hastalık olarak tanımlanması literatürde çok büyük oranda son 40 yıldır kabul görmeyen, hakkında bir ton şehir efsanesi olan, tanımında kişinin kendi ön yargılarının yoğun hissedildiği kavram.
Olaya insan ya da insani davranışları olarak bakılması gerektiğine inananlardanım. Bir kişinin kendi cinsinden hoşlanması onu karşı cinsden hoşlanan birinden daha mı kötü biri yapıyor? Bu kadar basit bu kadar net bir durum mu bu? Hayat denilen şeyi bu kadar keskin düşüncelerle yaşamamak gerek sanki. Böyle tartışmalar olduğunda aklıma nedense hep, elleri kelepçeli halde annesinden kameralar önünde özür dileyen çocuk gelir. O çocukta eminim bundan yıllar önce sorsalar hırsızlık kötü şeydir diyip, sayıp söverdi. Ama işte hayat bu bir gün hırsız olup çıkmışsın.
