Bitmeyen acılar, afetler, felaketler... Hayat daim sürer; ama bazıları için yarım, bazıları için... Sırf nefes alıyor diye yaşıyor sandığımız, konuşup bakıyor diye selam verip aldığımız... Anasız-babasız, el elde baş başta! Nice nice tamamlanmamış hayal, kızının soğuk eli avucunda kalan nice baba... Bir diğerinin tek dileği sağ çıkarsa yesin diye cebinde gezdirdiği bisküvi... Çok şey mi istiyoruz hayattan? Şairin dediği gibi:
Karanlıktayım, katran gecelerdeyim,
Cehennem misali bir yerdeyim,
Bir demir nasıl paslanır, bir elma nasıl çürürse,
işte öyleyim…
