seni unutmam 10 yılımı aldı . sen değiştin ben değiştim . sonra sen evlendin ben evlendim . sonra ruhum aç kaldı sevildiğimi hissettiğim tek bir anım olmadı . ve boşandım . yazmaya karar verdim bende . çünkü nerden başlamam gerekiyor bilmiyorum . 32 yaşımda bir sürü kalp kırıklıklarını sığdırdığım ömrümde nerde mutlu olurum nasıl devam ederim nasıl yeniden severim bilmiyorum .
boşanmak hayatımda aldığım belki de en doğru karardı. evlenmekten daha doğru bir karardı.
sevildiğimi sandığım için evlendim hiç sevilmediğimi farkettiğim için boşandım . benim hayat çizgimde de elbet benim için güzel şeyler vardır önümde henüz bilmesem de . fakat hala karanlık bir yanım sevmenin sevilmenin ne demek olduğunu bilmiyor.
32 yaşımda belki 33 . boşanmış avukat bir kadın olarak sevgi kelimesi hala çok uzak ve bilinmez bir kelime benim için.
keşke hala cahil keşke hala o ilk cesaretimle kalsaydım . keşke güçlü olmak yerine sevilen biri olsaydım .
bende yazacağım . çünkü yazmak nefes almaya eşdeğerdir nezdimde.
nefes alamadım aylardır . şimdi iste yeniden başlıyorum nefes almaya .
