bana öğretmiştir ki, "hepimiz robinsonuz" dünya denilen yuvarlak şey de bizim adalarımız. adamızda kim ne derse desin yalnız başımızayız. orayı sevmek ve yaşanılır bir yere çevirmek de bizim elimizde, tersi de. nihayetinde şükretmek de hayıflanmak da elimizde, yalnızlığımızda sızlanırken de şu türküyü söylemek elzemdir.
how i wish, how i wish you were here.
we're just two lost souls
swimming in a fish bowl,
year after year,
running over the same old ground.
what have we found?
the same old fears.
wish you were here.
