Bilenler bilir, Malatya’da hediye kayısı tabağı yaptırma geleneği var. Ben de oğlumun kindergarten’daki öğretmenlerine en büyüğünden bi tepsi kayısı yaptırmışım, içinde gün kurusu kayısılar, güllü lokumlar, cezerye, muska, ne ararsan var, bildiğin tablo gibi, bırak yemeyi bakmaya kıyamazsın.
Bir yandan da malın reklamını yapıyorum. it’s specially gift from turkey, it’s fruit drys, apricots with wallnuts, very delicious, bla bla bla.
Ben bekliyorum ki ağızları düşsün, elin almanı gün kurusu kayısıyı ömründe mi görmüş amk!
öğretmenler odası bildiğin buz kesti ya la! Ölmüşlerine göçmüşlerine sövsem anca bu kadar surat asarlar!
Oğlanın öğretmenine dürtükledim, mrs. Müller what happened le! Az bi de hele dedim!
Karı bir güldü bir güldü. Gift is poison in deutsch dedi. O dakka Prusya sarayına padişahın izzet-ü ikramını arz eden Osmanlı elçisi gibi hemen tepsiden bi kayısı kapıp attım ağzıma baktım ki bunların bir kaygıları var içlerine ısınsın, gift zehir demekmiş çünkü nerden bilem.
