Hep yüksek kalite ve müşteri potansiyeli ekonomik açıdan iyi işletmelerde çalıştım. Ve hep en disiplinli ve en eli titizi oldum. Garsonluk, baristalık, pişiricilik yaptım aşçılık yapıyorum şu an. Yiyecek sektöründe çalışmaya başladıktan sonra dışarıda yemeyi bıraktım. iş görüşmesine gittiğimde gördüğüm rezil mutfaklar, çalıştığım disiplinsiz insanlar. temiz mutfak, hijyenik personel diye bir şey yok. Görünürde temizlik vardır. Garsonluk yaptığımda hep şu konuşma olurdu; tatlılarınız taze mi? Evet tatlılarımız günlük çıkıyor sabah servisinde hazırlanır. Ee kalanları ne yapıyorsunuz? Akşam personellere dağıtılıyor. Onlarca bayat tatlı, 15 gün donukta beklemiş kruvasan, americano yerine filtre, bekletilmiş espresso, chamex yerine 1 saatlik filtreyi satmışımdır. Sevdiğim çok az müşteriye öneri verirdim. Onlar da bugün ne yiyeceğini seçmez bana sorarlardı.
Temiz mutfak hijyenik hazırlanan yemek anlamına gelmez. Yediğiniz pizzayı açan adam ellerini yıkamıyor ve burnunu karıştırıyor olabilir. Ya da kullandığı materyaller haftada bir yıkanıyor olabilir. Bayat yiyecekler sosla, tatlıların meyvelerini yenilenerek taze gibi servis edilir. En kötü sirkülasyonu çok ve en çok satanı tüketmek tercih edilebilir.
Özellikle mutfakta şefin tavrı ve iş bitiriciliği çıkan ürünün kalitesini belirler. Yaban mersini elimde kalmamıştı hepsi yere döküldü toplayıp yıkayıp servis ettim. Taze olmayan karidesin de sosun aromısını arttırarak kapatım aynı şekilde. Kıvamı tutmamış muhallebiyi de sattım. Bozulmuş giden ürünü bizde çok sık karşılaşılmaz bu tür şeylere diyip şaşırmış ve mahçupmuş gibi yapıp kahve ikram ederek müşteriyi memnun da ettim. Anladım ki sektörde dürüstlük önemli olan bir şey değil. Her şey alt-üst meselesi. Bu iyi durumda değil gözümden kaçmış kontrol etmeyi unutmuşum şef desen bir sürü laf. Ona da Müdür neden bu ürün çıkmadı türünden bir sürü tantana. Sizden beklenen çözüm bulmak, etik iş değil.
Dürüst ve anlayışlı bir ekip mükemmel iş çıkarır. Çözüm bulunamazsa Bu ürün servis edilmeye uygun değil denir, şef anlayış gösterir müdür garsona, garson müşteriye bildirir. Ama türkiye’de ne bu iş etiği, ne personel disiplini ne de anlayışlı müşteri var. Müşteri garsonu fırçalar, garson müdüre söyler, müdür şefe, şef aşçıya tam bir fırçalama zinciri. Bu yüzden etik iş çıkmaz ve bu yüzden dışarıdan yemek yenmez.
