Duhan suresi 29. ayet Onlara ne gök ağladı, ne de yer. Helâk vakti gelince kendilerine süre de tanınmadı.
bu ayetin muhteşemliği mısır hiyerogriflerinin 1800 e kadar resim sanılıyor olması,
bu hiyerogriflerin birinde tanrı osiris öldüğünde yer de gök de ağlıyordu diye beyitlerin olması.
yani kuran mısır tanrısına yazılan ağıtları hiyerogriflerin çözümlenme tarihinden 1200 sene öncesinden biliyordu.
