vardı bi kız. açılamadım yıllar boyu. farklı sınıftandı, bi ara benden kitap istemişti. soğuk davranmıştım mal gibi pek konuşamadım, neden bilmiyorum. belki de utanmıştım. sonrasında üniversite döneminde bile platonik olarak sevmeye devam ettim. yaklaşık 3 sene evvel beklemeyi bıraktım. zaten bu saatten sonra kimseyi de beklemem. olanı tükettik hadi neyse de olmayanı da tükettim. sonrasında 2 kızla kısa süre aralarla sevgili oldum. allah var güzel kızlardı ama çok sürmedi ikisi de, ruh hastası çıktılar. sonrasında bir kızdan hoşlandım ama o da olmadı. açıkçası 3.kız ilk ikisi kadar güzelde değildi ama gülümseyişi çok hoşuma gidiyordu.
kıssadan hisse: hayat kısa gençler. üretken çağlarınızı boş yere birilerini bekleyerek, lise aşklarınızı unutamayarak geçirmeyin. zerre kadar kimsenin umurunda değilsiniz. bitmişse bitmiştir, olmamışsa olmamıştır, önünüze bakın.
