Küçükken sobamızı tutuşturacak çıramız tükenip dedemle beraber ormana gittiğimizde babaannem torbamıza azık olsun diye hamsili mısır ekmeği koyardı.
Dünyanın en lezzetli şeyiydi. Ben hamsili mısır ekmeği özledim. Her bir kırıntısını bile parmağımı bastırıp yemeyi özledim. Hamsili mısır ekmeği, sen ne güzelsin!
