Dağların tepesinde köknar ağaçlarının içinde duvarlarına asırlık kilimler örtülü ahşap bir evimiz var. Dışarıda rüzgar kötü bir adamın ıslık çalışı gibi ürpertirken içeride sobada patates pişiyor. Patates kokusu çok güzel hem. Bunun üstüne erimiş peynir döküp yemesi çok zevkli.
Sobadan tavana vuran yalazlar birbiriyle güreşen iki adam gibi. Kah uzuyor, kah kısalıyor. Birbirlerine türlü oyunlar yapıyorlar, Gözlerimi tavana dikip onları seyrediyorum. Daha hazırlanıp kar güreşlerine gideceğim. Geçen yıl herkesi yenmiştim kaymakam boynu kurdeleli kuzu vermişti. 3 gün evin içinde gezdi o kuzu. Bazen ağıla gidip boynuna sarılırdım. Baharda kurt kapınca nasıl da ağlamıştım.
Sonra kedim geliyor yanıma. Karanlıkta parlayan gözleri çok meraklı.
Beraber yatıyoruz kedimle. Sabah uyanırken göğsümde geriniyor. Canım acıyor ama hiç kızamıyorum. Hem neyine kızacaksın. Kedi çünkü.
Sular donmuş, herşey donmuş, üstünü sıyırıp alttaki temiz karla yüzümü siliyorum. Sonra tahta kovama kar dolduruyorum.
